ря́вканье ср. роў, род. ро́ву м.; рык, род. ры́ку м.
ря́вкать несов., прост.
1. (о животных) раўці́;
2. (кричать) раўці́, крыча́ць;
ря́вкнуть сов. и однокр., прост.
1. раўну́ць, зараўці́;
2. раўну́ць, зараўці́, кры́кнуць, закрыча́ць; см. ря́вкать.