Verbum

офикальци́т геол. афікальцы́т, -ту м.

о́фис о́фіс, род. о́фіса м.

офи́т мин. афі́т, -ту м.;

офи́товый афі́тавы.

офице́р афіцэ́р, -ра м.;

офице́рский афіцэ́рскі;

офице́рство афіцэ́рства, -ва ср.;

офице́рша уст., прост. (жена офицера) афіцэ́рыха, -хі ж.

офицерьё собир., разг., презр. афіцар’ё, -р’я ср.

официа́льно нареч. афіцы́йна, афіцыя́льна;