Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

омрача́ть несов.

1. уст. (покрывать мраком) азмро́чваць;

2. (делать мрачным, печальным) засмуча́ць, засму́чваць; азмро́чваць;

омрача́ться

1. уст. (покрываться мраком) азмро́чвацца;

2. (становиться мрачным, печальным) засмуча́цца, засму́чвацца; азмро́чвацца;

3. страд. азмро́чвацца; засмуча́цца, засму́чвацца; см. омрача́ть;

омраче́ние

1. уст. азмро́чванне, -ння ср.;

2. засмучэ́нне, -ння ср., засму́чванне, -ння ср.; азмро́чванне, -ння ср.; см. омрача́ть;

омрачённость засму́чанасць, -ці ж.; азмро́чанасць, -ці ж.; см. омрачённый 2.

омрачённый

1. прич. азмро́чаны; засму́чаны; см. омрачи́ть;

2. прил. засму́чаны; азмро́чаны;

омрачи́ть сов.

1. уст. (покрыть мраком) азмро́чыць;

2. (сделать мрачным, печальным) засмуці́ць; азмро́чыць;

омрачи́ться

1. уст. (покрыться мраком) азмро́чыцца;

2. (стать мрачным, печальным) засмуці́цца; азмро́чыцца.