съе́зжая 
Verbum
анлайнавы слоўніксъестно́е 
съестно́й харчо́вы;
съестны́е припа́сы харчы́, харчо́выя праду́кты.
съесть 
1. 
2. (извести придирками, бранью — ещё) 
3. (искусать) зае́сці;
◊
съесть соба́ку на (в) чём-л. з’е́сці саба́ку на (у) чым-небудзь;
съесть зу́бы (на чём-л.) з’е́сці зу́бы (на чым-небудзь);
пуд со́ли съесть пуд со́лі з’е́сці.
съе́хать 
1. 
съе́хать с горы́ з’е́хаць з гары́;
съе́хать с доро́ги з’е́хаць з даро́гі;
ша́пка съе́хала на́ ухо ша́пка з’е́хала (спаўзла́, ссу́нулася) на ву́ха;
2. (уехать) вы́ехаць, 
съе́хать с кварти́ры 
съе́хаться з’е́хацца.
съехи́дничать 
съёживание
1. ску́рчванне, -ння 
2. ску́рчванне, -ння 
3. мо́ршчанне, -ння 
съёживать 
1. (корчить) ску́рчваць, згіна́ць;
2. (корчить, сжимать) ску́рчваць, згіна́ць; сціска́ць;
3. (морщить) мо́ршчыць, змо́ршчваць;