Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

съе́зжая сущ., ист. з’е́зджая, -джай ж., хало́дная, -най ж.

съестно́е ср., сущ. е́жа, род. е́жы ж.

съестно́й харчо́вы;

съестны́е припа́сы харчы́, харчо́выя праду́кты.

съесть сов.

1. в разн. знач. з’е́сці, мног. паз’яда́ць;

2. (извести придирками, бранью — ещё) разг. загры́зці;

3. (искусать) зае́сці;

съесть соба́ку на (в) чём-л. з’е́сці саба́ку на (у) чым-небудзь;

съесть зу́бы (на чём-л.) з’е́сці зу́бы (на чым-небудзь);

пуд со́ли съесть пуд со́лі з’е́сці.

съе́хать сов.

1. в разн. знач. з’е́хаць, мног. паз’язджа́ць; (сдвинуться, сползти — ещё) з’е́хаць, спаўзці́, ссу́нуцца;

съе́хать с горы́ з’е́хаць з гары́;

съе́хать с доро́ги з’е́хаць з даро́гі;

ша́пка съе́хала на́ ухо ша́пка з’е́хала (спаўзла́, ссу́нулася) на ву́ха;

2. (уехать) вы́ехаць, мног. павыязджа́ць, з’е́хаць, мног. паз’язджа́ць;

съе́хать с кварти́ры разг. вы́ехаць (з’е́хаць) з кватэ́ры;

съе́хаться з’е́хацца.

съехи́дничать сов., разг. з’яхі́днічаць.

съёженный

1. ску́рчаны, сагну́ты;

2. ску́рчаны; сагну́ты, сці́снуты;

3. змо́ршчаны; см. съёжить.

съёживание

1. ску́рчванне, -ння ср., згіна́нне, -ння ср.;

2. ску́рчванне, -ння ср., згіна́нне, -ння ср.; сціска́нне, -ння ср.;

3. мо́ршчанне, -ння ср., змо́ршчванне, -ння ср.; см. съёживать;

съёживать несов.

1. (корчить) ску́рчваць, згіна́ць;

2. (корчить, сжимать) ску́рчваць, згіна́ць; сціска́ць;

3. (морщить) мо́ршчыць, змо́ршчваць;