съе́хать
1.
съе́хать с горы́ з’е́хаць з гары́;
съе́хать с доро́ги з’е́хаць з даро́гі;
ша́пка съе́хала на́ ухо ша́пка з’е́хала (спаўзла́, ссу́нулася) на ву́ха;
2. (уехать) вы́ехаць,
съе́хать с кварти́ры
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)