съе́хать сов.

1. в разн. знач. з’е́хаць, мног. паз’язджа́ць; (сдвинуться, сползти — ещё) з’е́хаць, спаўзці́, ссу́нуцца;

съе́хать с горы́ з’е́хаць з гары́;

съе́хать с доро́ги з’е́хаць з даро́гі;

ша́пка съе́хала на́ ухо ша́пка з’е́хала (спаўзла́, ссу́нулася) на ву́ха;

2. (уехать) вы́ехаць, мног. павыязджа́ць, з’е́хаць, мног. паз’язджа́ць;

съе́хать с кварти́ры разг. вы́ехаць (з’е́хаць) з кватэ́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)