Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

заду́ть сов.

1. (начать дуть) пача́ць дзьмуць, пача́ць дзьму́хаць;

2. (погасить) затушы́ць, загасі́ць, задзьму́ць, задзьму́хаць;

3. (занести снегом и т. п.) задзьму́ць, заве́яць;

4. техн. заду́ць;

заду́ть до́мну заду́ць до́мну.

задуше́вно сардэ́чна, шчы́ра;

задуше́вность сардэ́чнасць, -ці ж., шчы́расць, -ці ж.;

задуше́вный сардэ́чны, шчы́ры.

задуше́ние задушэ́нне, -ння ср.

заду́шенный прич. заду́шаны.

задуши́ть сов., в разн. знач. задушы́ць;

задуши́ться прост.

1. (задохнуться) задушы́цца;

2. (повеситься) паве́сіцца.

зады́ ед. нет

1. (задворки) задво́ркі, -каў ед. нет;

2. (давно узнанное и всем известное) зады́, -до́ў ед. нет;

тверди́ть зады́ паўтара́ць зады́.

задыми́ть сов.

1. (напустить дым) задымі́ць; (покрыть копотью) закуро́дыміць, закуры́ць;

2. (начать испускать дым) задыме́ць; (начать напускать дым) задымі́ць;