Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

огнеупо́ры мн., техн. вогнетрыва́лыя матэрыя́лы.

огнеусто́йчивый агняўсто́йлівы.

огнецве́т м., обл. агняцве́т, -ту м., бра́таўка, -кі ж.

огнёвка зоол. агнёўка, -кі ж.

огни́во крэ́сіва, -ва ср.

огни́стый агні́сты, агнявы́.

огнища́нин ист. агнішча́нін, -на м.

огни́ще

1. во́гнішча, -шча ср.;

2. (костёр) аго́нь, род. агню́ м., касцёр, род. кастра́ м.; во́гнішча, -шча ср.

ого́ межд., разг. ого́.

огова́ривать несов.

1. (клеветать) абгаво́рваць;

2. (заранее условливаться) абумо́ўліваць, агаво́рваць;

3. (делать оговорку) агаво́рваць;