Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

заве́шать сов. заве́шаць, мног. пазаве́шваць; см. заве́шиватьI.

заве́шенный заве́шаны, мног. пазаве́шваны, запя́ты, мног. пазапіна́ты; см. заве́сить.

заве́шиваниеI заве́шванне, -ння ср.; см. заве́шиватьI.

заве́шиваниеII заве́шванне, -ння ср., запіна́нне, -ння ср.; см. заве́шиватьII.

заве́шиватьI несов. заве́шваць;

заве́шивать сте́ны карти́нами заве́шваць сце́ны карці́намі.

заве́шиватьII несов. заве́шваць, запіна́ць;

заве́шивать окно́ заве́шваць (запіна́ць) акно́.

заве́шиватьсяI несов., страд. заве́швацца; см. заве́шиватьI.

заве́шиватьсяII несов.

1. заве́швацца;

заве́шиваться пере́дником, чтобы не испа́чкаться заве́швацца фартухо́м, каб не запэ́цкацца; см. заве́ситься;

2. страд. заве́швацца, запіна́цца; см. заве́шиватьII.

завеща́ние ср.

1. (документ) завяшча́нне, -ння ср., тэстаме́нт, -ту м.;

2. (завет) запаве́т, -ту м.

заве́щанный заве́шчаны;