заблажи́ть сов., прост. задуры́ць, заблазнава́ць, пача́ць дуры́ць (блазнава́ць).
заблева́ть сов., груб., прост. заванітава́ць; зага́дзіць вані́тамі.
заблесте́ть сов. заблішча́ць; (засиять) заззя́ць; (засверкать) зазіхаце́ць, заблі́скаць.
забле́ять сов. забляя́ць.
заблиста́ть сов. заблі́скаць; (засиять) заззя́ць; (засверкать) зазіхаце́ць.
заблоки́роватьI сов. (подвергнуть блокаде) заблакірава́ць.
заблоки́роватьII сов., ж.-д. заблакірава́ць.
заблуди́вшийся
1. прич. які́ (што́) заблудзі́ў;
2. прил. заблу́дны;
заблуди́ться сов. заблудзі́ць;
◊
заблуди́ться в трёх со́снах заблудзі́ць у тро́х хво́ях.
заблу́дший (беспутный) разг. аблу́дны;
◊
заблу́дшая овца́ аблу́дная аве́чка.