Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расква́шенный расква́шаны;

расква́шивать несов., прост. расква́шваць;

расква́шиваться возвр., страд. расква́швацца.

расквита́ться сов., разг., прям., перен. расквіта́цца.

раски́данный раскі́даны, мног. параскіда́ны;

раскида́ть сов., в разн. знач. раскі́даць, мног. параскіда́ць;

раскида́ть наво́з раскі́даць (параскіда́ць) гной;

раскида́ть бума́ги по́ полу раскі́даць (параскіда́ць) папе́ры па падло́зе;

жизнь раскида́ла друзе́й по све́ту жыццё раскі́дала (параскіда́ла) сябро́ў па све́це;

раскида́ться разг.

1. (увлечься киданием) раскі́дацца;

2. (разлечься) разле́гчыся, раскі́нуцца; (рассесться) рассе́сціся; (развалиться — ещё) развалі́цца;

3. (расположиться на широком пространстве) раскі́нуцца, мног. параскіда́цца;

по большо́му двору́ раскида́лись постро́йки па вялі́кім двары́ раскі́даліся (параскіда́ліся) буды́нкі;

4. перен. (разбросаться, не сосредоточиться на чём-л. одном) раскі́дацца.

раски́дистый раскі́дзісты, разга́лісты, разга́ты;

раски́дистый дуб раскі́дзісты дуб.

раскидно́й раскідны́; (раскладной) раскладны́;

раскидно́й стол раскідны́ (раскладны́) стол.

раски́дываниеI раскіда́нне, -ння ср., раскі́дванне, -ння ср.; см. раски́дыватьI.