омочи́ть сов., книжн. абмачы́ць, намачы́ць;
омочи́ться абмачы́цца, намачы́цца.
омрача́ть несов.
1. уст. (покрывать мраком) азмро́чваць;
2. (делать мрачным, печальным) засмуча́ць, засму́чваць; азмро́чваць;
омрача́ться
1. уст. (покрываться мраком) азмро́чвацца;
2. (становиться мрачным, печальным) засмуча́цца, засму́чвацца; азмро́чвацца;
3. страд. азмро́чвацца; засмуча́цца, засму́чвацца; см. омрача́ть;
омраче́ние
1. уст. азмро́чванне, -ння ср.;
2. засмучэ́нне, -ння ср., засму́чванне, -ння ср.; азмро́чванне, -ння ср.; см. омрача́ть;
омрачённость засму́чанасць, -ці ж.; азмро́чанасць, -ці ж.; см. омрачённый 2.
омрачённый
1. прич. азмро́чаны; засму́чаны; см. омрачи́ть;
2. прил. засму́чаны; азмро́чаны;
омрачи́ть сов.
1. уст. (покрыть мраком) азмро́чыць;
2. (сделать мрачным, печальным) засмуці́ць; азмро́чыць;
омрачи́ться
1. уст. (покрыться мраком) азмро́чыцца;
2. (стать мрачным, печальным) засмуці́цца; азмро́чыцца.
Омск г. Омск, род. О́мска м.