Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зачина́ть несов., прост. зачына́ць;

зачина́ться прост. пачына́цца.

зачи́ненный

1. папра́ўлены;

2. зала́таны, зала́плены;

3. заво́страны; см. зачини́ть;

зачи́нивать несов., разг.

1. (ремонтировать) папраўля́ць;

2. (зашивать) ла́таць, ла́піць;

3. (заострять) заво́стрываць;

зачи́ниваться страд.

1. папраўля́цца;

2. ла́тацца, ла́піцца;

3. заво́стрывацца; см. зачи́нивать;

зачини́ть сов., разг.

1. (отремонтировать) папра́віць;

2. (зашить) зала́таць, зала́піць;

3. (заострить) завастры́ць.

зачи́нщик зачы́ншчык, -ка м.; завада́тар, -ра м.;

зачи́нщица зачы́ншчыца, -цы ж.; завада́тарка, -кі ж.

зачири́кать сов. зацвы́ркаць, зацыры́каць.

зачи́ркать сов., разг.

1. зачы́ркаць;

2. (зачертить) зачарці́ць; (заштриховать) заштрыхава́ць.