Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

рассе́стьсяI сов. рассе́сціся, мног. парассяда́цца;

рассе́сться по места́м рассе́сціся (парассяда́цца) па ме́сцах;

он так рассе́лся, что мне ме́ста не оста́лось ён так рассе́ўся, што мне ме́сца не застало́ся.

рассе́стьсяII сов. (дать трещины) рассе́сціся, раскало́цца;

стена́ рассе́лась сцяна́ рассе́лася (раскало́лася).

рассече́ние рассячэ́нне, -ння ср.;

рассечённый рассе́чаны, мног. парассяка́ны.

рассе́чь сов., прям., перен. рассячы́, мног. перассяка́ць;

рассе́чь поле́но рассячы́ пале́на;

рассе́чь па́лец рассячы́ па́лец;

парохо́д рассёк во́лны парахо́д рассе́к хва́лі;

рассе́чься рассячы́ся.

рассе́яние (света, энергии) рассе́янне, -ння ср.; неоконч. рассе́йванне, -ння ср.;

рассе́янно нареч. рассе́яна, няўва́жліва;

рассе́янность

1. рассе́янасць, -ці ж.;

2. рассе́янасць, -ці ж., няўва́жлівасць, -ці ж.; см. рассе́янный;

рассе́янный рассе́яны;

рассе́янный свет физ. рассе́янае святло́;

2. (невнимательный) рассе́яны, няўва́жлівы.