рассе́чь сов., прям., перен. рассячы́, мног. перассяка́ць;

рассе́чь поле́но рассячы́ пале́на;

рассе́чь па́лец рассячы́ па́лец;

парохо́д рассёк во́лны парахо́д рассе́к хва́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)