Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

изу́ченность вы́вучанасць, -ці ж.;

изу́ченный вы́вучаны;

изучи́ть сов. вы́вучыць.

изъеда́ть несов.

1. е́сці, з’яда́ць; (истачивать — ещё) тачы́ць, сто́чваць;

2. (искусывать) куса́ць;

3. (о едких веществах) раз’яда́ць;

изъеда́ться страд.

1. з’яда́цца; сто́чвацца;

2. раз’яда́цца; см. изъеда́ть 1, 3.

изъе́денный

1. з’е́дзены; пае́дзены; сто́чаны, пато́чаны;

2. скуса́ны, пакуса́ны;

3. раз’е́дзены, мног. параз’яда́ны; см. изъе́сть.

изъе́здить сов.

1. (объездить) разг. аб’е́здзіць, вы́ездзіць;

2. (испортить ездой) з’е́здзіць; (дорогу) раз’е́здзіць; разбі́ць;

изъе́здиться разг. з’е́здзіцца;

изъе́зженный

1. прич. аб’е́зджаны, вы́езджаны; з’е́зджаны, раз’е́зджаны, разбі́ты; см. изъе́здить;

2. в знач. прил. (ухабистый) з’е́зджаны;

изъе́зженная доро́га з’е́зджаная даро́га;

изъе́зживать несов.

1. (объезжать) аб’язджа́ць;

2. (портить ездой) разг. з’е́зджваць.