издава́тьI несов. (публиковать, выпускать в свет, обнародовать) выдава́ць; см. изда́тьI;
издава́ть газе́ту выдава́ць газе́ту;
издава́ть распоряже́ние выдава́ць распараджэ́нне.
издава́тьII несов. (чаще переводится другим глаг. в соответствии со значением сущ.): (о звуке) утвара́ць, (выдава́ць) гук, гуча́ць, крыча́ць, звіне́ць, скрыпе́ць и т. д.; (о вздохе) уздыха́ць; (о запахе) па́хнуць; (о дурном запахе) дрэ́нна па́хнуць, смярдзе́ць.
издава́ться несов., страд. выдава́цца; см. издава́тьI.
изда́лбливать несов., разг. здзёўбваць;
изда́лбливаться страд. здзёўбвацца.
издалека́ и издалёка нареч. здалёк, здалёку;
◊
нача́ть издалека́ пача́ць здалёк.
и́здали нареч. здалёк, здалёку.
изда́ние в разн. знач. выда́нне, -ння ср.
и́зданный (о книге, законе и т. п.) вы́даны.