Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

серебрённый прич. серабро́ны;

серебрёный прил. пасярэ́браны.

серебри́стость серабры́стасць, -ці ж.;

серебри́стый серабры́сты;

серебри́стый то́поль серабры́стая тапо́ля.

серебри́тся

1. (сверкать серебряным блеском) серабры́цца;

ре́чка серебри́тся вдалеке́ рэ́чка сярэ́брыцца ўдалечыні́;

2. страд. серабры́цца.

серебри́ть несов., в разн. знач. серабры́ць;

серебри́ть ло́жки серабры́ць лы́жкі;

луна́ серебри́т листву́ ме́сяц сярэ́брыць лі́сце;

серебро́ серабро́, -ра́ ср., срэ́бра, -ра ср.

сереброно́сный геол. срэбрано́сны.

сереброплави́льный мет. сярэбраплаві́льны.

сере́бряник, см. сере́бреникI.