сде́рживающий
1. прич. які́ (што) стры́млівае;
2. прил. стрыма́льны;
сде́рживающее нача́ло стрыма́льны пача́так.
сдёргивание зрыва́нне, -ння ср.; сця́гванне, -ння ср.;
сдёргивать несов., разг. зрыва́ць; (стаскивать) сця́гваць;
сдёргиваться страд. зрыва́цца; сця́гвацца; см. сдёргивать.
сдёрнутый сарва́ны, мног. пазрыва́ны; сця́гнуты, мног. пасця́гваны;
сдёрнуть сов. сарва́ць, мног. пазрыва́ць; (стащить) сцягну́ць, мног. пасця́гваць.
сдира́ние здзіра́нне, -ння ср.;
сдира́ть несов., прям., перен. здзіра́ць;
сдира́ться возвр., страд. здзіра́цца.
сди́рка ж., спец. здзіра́нне, -ння ср.;