осы́пать сов.
1. (покрыть сыпучим веществом) абсы́паць, мног. паабсыпа́ць;
осы́пать муко́й абсы́паць муко́й;
2. (густо усеять) усы́паць;
3. (обвалить) асы́паць, мног. паасыпа́ць;
осы́пать штукату́рку асы́паць тынк;
4. (тряхнуть) асы́паць, мног. паасыпа́ць;
я́блоня осы́пала ли́стья я́блыня асы́пала лісты́;
5. перен. асы́паць;
осы́пать прокля́тиями асы́паць праклёнамі;
осыпа́ть несов.
1. (покрывать сыпучим веществом) абсыпа́ць;
2. (густо усеивать) усыпа́ць;
3. (обваливать) асыпа́ць;
4. (отряхивать) асыпа́ць;
5. перен. асыпа́ць;
осыпа́ть похвала́ми асыпа́ць пахвала́мі, хвалі́ць;
осыпа́ть бра́нью ла́яць; см. осы́патьI;
осы́паться сов.
1. (покрыться сыпучим веществом) абсы́пацца, мног. паабсыпа́цца;
2. (густо усеяться) усы́пацца;
3. (обвалиться) асы́пацца, мног. паасыпа́цца;
осыпа́ться несов.
1. (покрываться сыпучим веществом) абсыпа́цца;
2. (густо усеиваться) усыпа́цца;
3. (обваливаться) асыпа́цца; см. осы́патьсяI;
4. страд. абсыпа́цца; усыпа́цца; асыпа́цца; см. осыпа́тьII 1—3.
о́сыпь ж., геол. асы́пак, -пку м., во́сып, -пу м.
ось в разн. знач. вось, род. во́сі ж.;
пере́дняя ось пярэ́дняя вось;
ось враще́ния вось вярчэ́ння.
осьмизу́бые мн., сущ., зоол. васьмізу́быя, -бых.
осьми́на уст. асьмі́на, -ны ж.
осьмино́г зоол. васьміно́г, -га м.