Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

остя́к уст. асця́к, -ка́ м.; см. ха́нты;

остя́цкий асця́цкі;

остя́чка уст. асця́чка, -кі ж.

Ост-И́ндия геогр. уст. Ост-І́ндыя, -дыі ж.

ост-и́ндский (к Ост-И́ндия) ост-і́ндскі.

осуди́ть сов.

1. (приговорить) асудзі́ць, засудзі́ць, мног. пазасу́джваць;

2. (выразить неодобрение) асудзі́ць, зга́ніць;

3. (обречь) перен. асудзі́ць;

осужда́ть несов.

1. (приговаривать) асу́джваць, засу́джваць;

2. (выражать неодобрение) асуджа́ць, га́ніць;

3. (обрекать) перен. асу́джваць;

осужда́ться страд.

1. асу́джвацца, засу́джвацца;

2. асуджа́цца, га́ніцца;

3. асу́джвацца; см. осужда́ть;

осужде́ние ср.

1. (судебное) асуджэ́нне, -ння ср., прысу́д, -ду м.;

2. (порицание) асуджэ́нне, -ння ср., ганьбава́нне, -ння ср.;

осуждённый

1. асу́джаны, засу́джаны, мног. пазасу́джваны;

2. асу́джаны, зга́нены, зганьбава́ны;

3. асу́джаны; см. осуди́ть;

4. сущ. асу́джаны.