раздёрнутый расшмаргну́ты;
раздёрнуть сов. (занавеску) разг. расшмаргну́ць;
раздёрнуться расшмаргну́цца.
раздира́ние раздзіра́нне, -ння ср., разрыва́нне, -ння ср.;
раздира́ть несов., прям., перен. раздзіра́ць, разрыва́ць;
раздира́ться возвр., страд. раздзіра́цца, разрыва́цца;
раздира́ющий
1. прич. які́ (што) раздзіра́е, які́ (што) разрыва́е;
2. прил. страшэ́нны, жахлі́вы;
раздира́ющий ду́шу крик страшэ́нны (жахлі́вы) крык.
раздобре́ть сов., разг. (пополнеть) распаўне́ць, растаўсце́ць, разбы́цца, разда́цца.
раздо́брить сов., разг. раздо́брыць;
раздо́бриться раздо́брыцца.