Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

заговля́ться несов. загаўля́цца.

за́говорI (тайное соглашение) загаво́р, -ру м., змо́ва, -вы ж.

за́говорII м., этн. замо́ва, -вы ж.

заговорённый замо́ўлены, загаво́раны; см. заговори́тьII 2.

заговори́тьI сов., в разн. знач. загавары́ць.

заговори́тьII сов.

1. (утомить разговорами) загавары́ць; 2. (заколдовать) замо́віць, загавары́ць; см. загова́риватьII.

заговори́ться сов., в разн. знач. загавары́цца.

загово́рный этн. замо́ўны.

загово́рщик змо́ўшчык, -ка м.;

загово́рщица змо́ўшчыца, -цы ж.;