Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

споради́чность спарады́чнасць, -ці ж.

спора́нгий бот. спара́нгій, -гія м.

спо́рить несов.

1. спрача́цца; см. поспо́рить 1;

2. (состязаться) змага́цца;

3. (заключать пари) ісці́ ў закла́д, заклада́цца;

о вку́сах не спо́рят аб гу́стах не спрача́юцца.

спори́ться несов., разг. быць спо́рным, ісці́ спо́рна (спарне́й);

когда́ ве́село живётся, рабо́та спори́тся калі́ ве́села жыве́цца, рабо́та ідзе́ спарне́й.

спо́рность спрэ́чнасць, -ці ж.;

спо́рный спрэ́чны.

спо́ро нареч., разг. спо́рна.

спорови́к зоол. спараві́к, -ка́ м.

спо́ровые мн., сущ., бот. спо́равыя, -вых.

спо́ровый биол. спо́равы.