отбы́ть
1. адбы́ць; (уехать) ад’е́хаць; (уйти) адысці́;
2. (наказание
отбы́ть
1. адбы́ць; (уехать) ад’е́хаць; (уйти) адысці́;
2. (наказание
отва́га адва́га, -гі
отва́дить
отва́диться адва́дзіцца, адвучы́цца, адахво́ціцца;
отва́женный адва́джаны, адву́чаны, адахво́чаны;
отва́живать
отва́живатьсяI
отва́живатьсяII
отва́житься
отва́жно