отбы́ть сов.

1. адбы́ць; (уехать) ад’е́хаць; (уйти) адысці́;

2. (наказание и т. п.) адбы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)