Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

спуск в разн. знач. спуск, род. спу́ску м.;

спуск с горы́ спуск з гары́;

спуск шлю́пки спуск шлю́пкі;

спуск фла́га спуск сця́га;

спуск воды́ из пруда́ спуск вады́ з са́жалкі;

нажа́ть на спуск наці́снуць на спуск;

не дава́ть спу́ска не дава́ць спу́ску;

спуска́емый / спуска́емый аппара́т (космический) спуска́льны апара́т;

спуска́ние

1. спуска́нне, -ння ср.;

2. спуска́нне, -ння ср., скіда́нне, -ння ср., скі́дванне, -ння ср.;

3. спуска́нне, -ння ср., зво́стрыванне, -ння ср.; звужэ́нне, -ння ср.; неоконч. зву́жванне, -ння ср.; зраза́нне, -ння ср., зрэ́званне, -ння ср.;

4. зніжэ́нне, -ння ср.; аслабле́нне, -ння ср.; см. спуска́ть;

спуска́ть несов.

1. в разн. знач. спуска́ць; см. спусти́ть;

2. (терять в весе) разг. спуска́ць, скіда́ць, скі́дваць;

3. (суживать, утончать край, конец чего-л.) спец. спуска́ць, зво́стрываць; (о коже, материи и т. п.) звужа́ць, зву́жваць, зраза́ць, зрэ́зваць;

4. муз. зніжа́ць; аслабля́ць;

не спуска́ть глаз не зво́дзіць (не спуска́ць) вачэ́й;

спуска́ться

1. в разн. знач. спуска́цца;

спуска́ться с горы́ спуска́цца з гары́;

ночь спуска́ется на зе́млю ноч спуска́ецца на зямлю́;

2. перен. (опускаться нравственно на более низкую общественную ступень) апуска́цца;

3. страд. спуска́цца; скіда́цца, скі́двацца; зво́стрывацца; звужа́цца, зву́жвацца, зраза́цца, зрэ́звацца; зніжа́цца; аслабля́цца; см. спуска́ть;

спускно́й спец. спускны́;

спускна́я труба́ спускна́я труба́;

спусково́й спец. спускавы́;

спусково́й крючо́к спускавы́ кручо́к.

спу́ско-подъёмный спец. спу́ска-пад’ёмны.

спусти́ть сов.

1. в разн. знач. спусці́ць, мног. паспуска́ць;

спусти́ть флаг спусці́ць сцяг;

спусти́ть шлю́пку спусці́ць шлю́пку;

спусти́ть во́ду из пруда́ спусці́ць ваду́ з са́жалкі;

спусти́ть соба́к с цепи́ спусці́ць (паспуска́ць) саба́к з ланцуга́;

я ему́ не спущу́ э́того я яму́ не спушчу́ гэ́тага;

ши́на спусти́ла шы́на спусці́ла;

спусти́ть три килогра́мма спусці́ць тры кілагра́мы;

спусти́ть куро́к спусці́ць куро́к;

спусти́ть пе́тлю (при вязании) спусці́ць во́чка;

спусти́ть с ле́стницы кого́-л. разг. спусці́ць з ле́свіцы каго́-небудзь;

2. (потерять в весе) разг. спусці́ць, скі́нуць;

3. (сузить, утончить край, конец чего-л.) спец. спусці́ць, звастры́ць; (о коже, материи и т. п.) зву́зіць, зрэ́заць;

4. муз. зні́зіць; асла́біць;

спустя́ рукава́ спусці́ўшы рукавы́;

спусти́ть жир спусці́ць лой (тлушч);

спусти́ть шку́ру спусці́ць шку́ру;

спусти́ться

1. в разн. знач. спусці́цца, мног. паспуска́цца; см. спуска́ться 1;

2. перен. (опуститься нравственно на более низкую общественную ступень) апусці́цца.