Verbum

завя́лый уст. завя́лы.

завя́нуть сов.

1. завя́нуць, завя́ць, звя́нуць;

2. перен. завя́нуць, завя́ць, звя́нуць, змарне́ць.

зага́данный зага́даны.

загада́ть сов. загада́ць.

зага́дить сов., разг. зага́дзіць, мног. пазага́джваць; запаску́дзіць, мног. пазапаску́джваць.

зага́дка зага́дка, -кі ж.;

говори́ть зага́дками гавары́ць зага́дкамі;

зага́дочно нареч. зага́дкава;

зага́дочность зага́дкавасць, -ці ж.;

зага́дочный зага́дкавы;

зага́дывание зага́дванне, -ння ср.;