Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

шумя́щий

1. прич. які́ (што) шумі́ць; які́ (што) гамо́ніць; які (што) крычы́ць; см. шуме́ть 1;

2. прил. шумлі́вы.

шунги́т мин. шунгі́т, -ту м.

шунт эл. шунт, род. шу́нту м.;

шунтово́й шунтавы́.

шу́рин шва́гер, -гра м.

шурова́ть несов., прям., перен. шурава́ць;

шурова́ться страд. шурава́цца.

шуро́вка ж. шурава́нне, -ння ср., шуро́ўка, -кі ж.

шуру́м-буру́м м., прост.

1. собир. хлам’ё, -м’я́ ср.;

2. (беспорядок) шуру́м-буру́м, -му м.

шуру́п м., техн. шру́ба, -бы ж.;