шуст спец. шуст, род. шу́ста м.;
шустова́льный спец. шустава́льны;
шустова́ть несов., спец. шустава́ць;
шустова́ться страд. шустава́цца;
шусто́вка ж., спец. шустава́нне, -ння ср., шусто́ўка, -кі ж.
шу́стро нареч., разг. шу́стра; жва́ва; спры́тна;
шу́стрость разг. шу́страсць, -ці ж.; жва́васць, -ці ж.; спры́тнасць, -ці ж.;
шу́стрый разг. шу́стры; (живой) жва́вы; (ловкий) спры́тны.