Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

звукоусиле́ние спец. гукаўзмацне́нне, -ння ср.;

звукоусили́тель спец. гукаўзмацня́льнік, -ка м.

звукофика́ция кино гукафіка́цыя, -цыі ж.;

звукофици́рованный кино гукафікава́ны;

звукофици́ровать сов. и несов. гукафікава́ць.

звуча́ние гуча́нне, -ння ср.;

звуча́ть несов. гуча́ць;

звуча́щий

1. прич. які́ (што) гучы́ць;

2. в знач. прил. гуча́льны;

звуча́щее те́ло физ. гуча́льнае це́ла.

звучне́е сравнит. ст.

1. нареч. гучне́й; званчэ́й;

2. прил. гучне́йшы; званчэ́йшы;

станови́ться, стать звучне́е станаві́цца, стаць гучне́йшым;

звучно нареч. гу́чна; зво́нка;