звуча́щий
1. прич. які́ (што) гучы́ць;
2. в знач. прил. гуча́льны;
звуча́щее те́ло физ. гуча́льнае це́ла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)