Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

завезённый заве́зены;

завезти́ сов. заве́зці, мног. пазаво́зіць.

завербова́ние завербава́нне, -ння ср.; (неоконч. действие) завярбо́ўванне, -ння ср.;

завербо́ванный завербава́ны;

завербова́ть сов. завербава́ць;

завербова́ться завербава́цца;

завербо́вывать несов. завярбо́ўваць;

завербо́вываться возвр., страд. завярбо́ўвацца.

завере́ние (уверение) запэ́ўненне, -ння ср.; (неоконч. действие) запэ́ўніванне, -ння ср.

заве́ренный

1. запэ́ўнены;

2. заве́раны, засве́дчаны; см. заве́рить.