Заво́лжье Заво́лжа, -жа ср.
заволнова́ться сов., в разн. знач. захвалява́цца.
заволочённый
1. завало́чаны, мног. пазавалака́ны, пазавала́кваны, заця́гнуты, мног. пазаця́гваны, засла́ны, мног. пазасціла́ны;
2. завало́чаны, мног. пазавалака́ны, пазавало́чваны, заця́гнуты, мног. пазаця́гваны; см. заволо́чь.
заволо́чь сов.
1. (закрыть — о небе, глазах) безл. завалачы́, мног. пазавалака́ць, пазавала́кваць, зацягну́ць, мног. пазаця́гваць, засла́ць, мног. пазасціла́ць;
2. (затащить) прост. завалачы́, мног. пазавалака́ць, пазавала́кваць, зацягну́ць, мног. пазаця́гваць;
заволо́чься (закрыться — о небе, глазах) завалачы́ся, мног. пазавалака́цца, пазавала́квацца, зацягну́цца, мног. пазаця́гвацца, засла́цца, мног. пазасціла́цца.
завоня́ть сов., разг. засмярдзе́ць; (наполнить вонью, смрадом) засмуро́дзіць.
завопи́ть сов. залямантава́ць; (закричать) закрыча́ць; (заголосить) загаласі́ць.
завора́живать несов. заваро́жваць; (очаровывать) зачаро́ўваць, чарава́ць.
завора́чивание
1. заваро́чванне, -ння ср., паваро́чванне, -ння ср.;
2. загіна́нне, -ння ср.; закру́чванне, -ння ср.; зака́сванне, -ння ср.; падка́сванне, -ння ср.; захіна́нне, -ння ср.;
3. заго́ртванне, -ння ср.; запако́ўванне, -ння ср.; закру́чванне, -ння ср., укру́чванне, -ння ср.; завіна́нне, -ння ср.; захіна́нне, -ння ср.; см. завора́чивать;