заку́сочная сущ. заку́сачная, -най ж.;
заку́сываниеI заку́сванне, -ння ср.; прыку́сванне, -ння ср.; см. заку́сыватьI.
заку́сываниеII
1. заку́сванне, -ння ср.;
2. заку́сванне, -ння ср.; см. заку́сыватьII.
заку́сыватьI несов. (прикусывать) заку́сваць; прыку́сваць; см. закуси́тьI.
заку́сыватьII несов.
1. (есть немного, наскоро) пераку́сваць;
2. (заедать выпитое, съеденное) заку́сваць.
заку́сываться несов., страд. заку́свацца; прыку́свацца; см. заку́сыватьI.
заку́т м. и заку́та ж., прост.
1. кату́х, -ха́ м., хле́ўчык, -ка м.; (для овец — обычно) аве́чнік, -ка м.;
2. (угол в избе) заку́так, -тка м.; (чулан, кладовая) разг. кладо́ўка, -кі ж.; бако́ўка, -кі ж.; камо́ра, -ры ж., спіжа́рня, -ні ж.; (клетушка) разг. камо́рка, -кі ж.
заку́танный заху́таны, мног. пазаху́тваны, укру́чаны, мног. паўкру́чваны; захіну́ты, мног. пазахіна́ны;
заку́тать сов. заху́таць, мног. пазаху́тваць, укруці́ць, мног. паўкру́чваць; захіну́ць, мног. пазахіна́ць;