Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зая́вленный зая́ўлены;

заявля́ть несов. заяўля́ць;

заявля́ться

1. (сообщаться, объявляться) заяўля́цца;

заявля́ется о поте́ре па́спорта заяўля́ецца пра згу́бу па́шпарта;

2. (приходить, появляться) прост. заяўля́цца, з’яўля́цца, паяўля́цца;

зая́вочный зая́вачны;

зая́вщик прост. зая́ўшчык, -ка, зая́ўнік, -ка м.;

зая́вщица прост. зая́ўшчыца, -цы, зая́ўніца, -цы ж.

зая́длый разг. зая́длы, заўзя́ты.

за́яц в разн. знач. за́яц, род. за́йца м.;

земляно́й за́яц зоол. земляны́ за́яц;

морско́й за́яц зоол. марскі́ за́яц;

погна́ться за двумя́ за́йцами пагна́цца за двума́ за́йцамі;

уби́ть двух за́йцев забі́ць двух за́йцаў;

е́хать за́йцем е́хаць за́йцам;

за́ячий зае́чы;

за́ячья губа́ мед. зае́чая губа́;

за́ячина зае́чына, -ны ж., за́ячына, -ны ж.