запро́шлый прост. пазаміну́лы.
запру́да гаць, род. га́ці ж.; запру́да, -ды ж.;
запруди́ть сов.
1. загаці́ць; запру́дзіць;
2. перен. запо́ўніць;
запруди́ться запо́ўніцца;
у́лица запруди́лась наро́дом ву́ліца запо́ўнілася наро́дам;
запружа́ть несов.
1. зага́чваць, гаці́ць; запру́джваць;
2. перен. запаўня́ць;
запружа́ться
1. запаўня́цца; см. запруди́ться;
2. страд. зага́чвацца, гаці́цца, запру́джвацца; запаўня́цца; см. запружа́ть;
запру́женный, запру́жённый
1. зага́чаны, запру́джаны;
2. перен. запо́ўнены; см. запруди́ть;
запру́живание
1. зага́чванне, -ння ср.; запру́джванне, -ння ср.;
2. запаўне́нне, -ння ср.; см. запру́живать;
запру́живать несов.
1. зага́чваць, гаці́ць; запру́джваць;
2. перен. запаўня́ць;
запру́живаться
1. запаўня́цца; см. запруди́ться;
2. страд. зага́чвацца, гаці́цца; запру́джвацца; запаўня́цца; см. запру́живать.