Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

делимити́ровать сов. и несов. дэлімітава́ць;

делимити́роваться несов., страд. дэлімітава́цца.

дели́мое сущ., мат. дзялі́мае, -мага ср., дзе́ліва, -ва ср.;

дели́мость падзе́льнасць, -ці ж.; мат. дзялі́масць, -ці ж.;

дели́мый

1. прич. які́ (што) дзе́ліцца;

2. прил. падзе́льны;

дели́тель мат. дзе́льнік, -ка м.;

дели́тельный мат., техн. дзялі́льны;

дели́тельная маши́на дзялі́льная машы́на;

дели́ть несов., в разн. знач. дзялі́ць; (разделять — ещё) падзяля́ць;

дели́ть всё попола́м дзялі́ць усё папала́м;

дели́ть хлеб и соль дзялі́ць хлеб і соль;

дели́ть не́чего няма́ чаго́ дзялі́ць;

дели́ть шку́ру неуби́того медве́дя дзялі́ць ску́ру незабі́тага мядзве́дзя;

дели́ться

1. дзялі́цца;

2. страд. дзялі́цца; падзяля́цца.

дели́шки мн., разг. спра́вы, род. спраў, ед. спра́ва, -вы ж., справу́нкі, -каў, ед. справу́нак, -нка м.;

как дели́шки? як спра́вы (справу́нкі)?;

тёмные дели́шки цёмныя спра́вы (махіна́цыі).