Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

закрыва́ть несов.

1. (дверь, ящик и т. п.) зачыня́ць;

2. (покрывать) закрыва́ць; (заслонять — ещё) засланя́ць;

закрыва́ть одея́лом закрыва́ць ко́ўдрай;

ту́ча закрыва́ет луну́ хма́ра закрыва́е (засланя́е) ме́сяц;

3. (прекращать, заканчивать) закрыва́ць;

закрыва́ть собра́ние закрыва́ць сход;

4. (складывать, смыкать что-л. раскрытое) заго́ртваць, зго́ртваць, склада́ць, скла́дваць;

закрыва́ть кни́гу заго́ртваць кні́гу;

закрыва́ть зо́нтик зго́ртваць (скла́дваць) парасо́н;

5. (глаза) закрыва́ць, заплю́шчваць;

закрыва́ть глаза́ на что́-л. закрыва́ць во́чы на што-не́будзь;

закрыва́ться

1. зачыня́цца;

2. закрыва́цца; засланя́цца;

3. закрыва́цца;

4. заго́ртвацца, зго́ртвацца, склада́цца, скла́двацца;

5. закрыва́цца, заплю́шчвацца, плю́шчыцца; см. закры́ться;

6. страд. зачыня́цца; закрыва́цца, засланя́цца; заго́ртвацца, зго́ртвацца, склада́цца, скла́двацца; см. закрыва́ть 1—4.

закры́лок ав. закры́лак, -лка м.

закры́тие

1. зачыне́нне, -ння ср.;

2. закрыццё, -цця́;

3. заго́ртванне, -ння ср., зго́ртванне, -ння ср., склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.;

4. закрыва́нне, -ння ср., заплю́шчванне, -ння ср.; см. закрывать 1, 3—5;

закры́тый

1. зачы́нены, мног. пазачыня́ны;

2. закры́ты, мног. пазакрыва́ны; засло́нены;

3. закры́ты;

4. заго́рнуты, зго́рнуты, скла́дзены;

5. закры́ты, мног. пазакрыва́ны, заплю́шчаны, мног. пазаплю́шчваны; см. закры́ть;

при закры́тых дверя́х пры зачы́неных дзвяра́х;

с закры́тыми глаза́ми з заплю́шчанымі вача́мі.

закры́ть сов.

1. зачыні́ць, мног. пазачыня́ць;

2. (покрыть) закры́ць, мног. пазакрыва́ць; (заслонить — ещё) заслані́ць, мног. пазасланя́ць;

3. (прекратить, закончить) закры́ць;

4. (сложить, сомкнуть что-л. раскрытое) загарну́ць, згарну́ць, скла́сці;

5. (глаза) закры́ць, мног. пазакрыва́ць, заплю́шчыць, мног. пазаплю́шчваць; см. закрыва́ть;

закры́ться

1. зачыні́цца, мног. пазачыня́цца;

2. (покрыться) закры́цца, мног. пазакрыва́цца; (заслониться) заслані́цца;

3. (прекратить существование, деятельность — об учреждении и т. п.) закры́цца;

4. (сложиться, сомкнуться — о чём-л. раскрытом, развёрнутом) загарну́цца, згарну́цца, скла́сціся;

5. (сомкнуться — о глазах) закры́цца, мног. пазакрыва́цца, заплю́шчыцца, мног. пазаплю́шчвацца.

закря́кать сов. закра́каць.

закряхте́ть сов., разг. закракта́ць, закрахта́ць.

закуда́хтать сов. закуда́хтаць.