Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

основа́тель заснава́льнік, -ка м.;

основа́тельница заснава́льніца, -цы ж.;

основа́тельно нареч.

1. абгрунтава́на; слу́шна; ва́жка; разу́мна;

2. грунто́ўна; сур’ёзна;

3. пава́жна, ста́ла; сур’ёзна;

4. мо́цна;

5. разг. здо́рава; см. основа́тельный;

основа́тельность

1. абгрунтава́насць, -ці ж.; слу́шнасць, -ці ж.; ва́жкасць, -ці ж., разу́мнасць, -ці ж.;

2. грунто́ўнасць, -ці ж.; сур’ёзнасць, -ці ж.;

3. пава́жнасць, -ці ж., ста́ласць, -ці ж.; сур’ёзнасць, -ці ж.;

4. мо́цнасць, -ці ж.; см. основа́тельный 1—4;

основа́тельный

1. (обоснованный) абгрунтава́ны; (дельный) слу́шны; (веский) ва́жкі; (разумный) разу́мны;

2. (вдумчивый, серьёзный) грунто́ўны; сур’ёзны;

3. (о человеке) пава́жны, ста́лы; (серьёзный) сур’ёзны;

4. (прочный) мо́цны;

5. (большой по размеру, весу) разг. здаро́вы, ла́дны.

основа́ть сов.

1. аснава́ць;

2. (учредить) заснава́ць;

основа́ть музе́й заснава́ць музе́й;

3. (обосновать) абгрунтава́ць; см. осно́вывать;

основа́ться

1. заснава́цца;

2. (обосноваться) абаснава́цца;

основно́е сущ. асно́ўнае, -нага ср.;

в основно́м у асно́ўным;

основно́й асно́ўны;

основно́й зако́н асно́ўны зако́н;

основно́й капита́л асно́ўны капіта́л.

осно́вныйI хим. асно́ўны;

протра́вы осно́вные и кисло́тные пратра́вы асно́ўныя і кісло́тныя.