Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

расточе́ние уст. раскіда́нне, -ння ср., марнатра́ўства, -ва ср., марнава́нне, -ння ср.; см. расточа́ть 1.

расто́ченный расто́чаны, мног. парасто́чваны; см. расточи́тьI 1.

расточённый раскі́даны, растра́чаны, змарнатра́ўлены, ма́рна стра́чаны; см. расточи́тьII.

расточи́тель марнатра́вец, -ра́ўца м.;

расточи́тельница марнатра́ўніца, -цы ж.;

расточи́тельно нареч. марнатра́ўна;

расточи́тельность марнатра́ўнасць, -ці ж.;

расточи́тельный марнатра́ўны;

расточи́тельство марнатра́ўства, -ва ср.

расточи́тьI сов.;

1. техн. растачы́ць, мног. парасто́чваць;

расточи́ть дета́ль растачы́ць дэта́ль;

2. (размыть) уст. размы́ць, мног. паразмыва́ць.