че́стность сумле́ннасць, -ці 
Verbum
анлайнавы слоўнікче́стный сумле́нны;
◊
че́стное сло́во сло́ва го́нару;
держа́ться на че́стном сло́ве ледзь трыма́цца (ліпе́ць); на жыву́ю ні́тку шы́та.
честолю́бец славалю́б, -ба 
честолюби́вый славалюбі́вы, славалю́бны; пра́гны да сла́вы (паша́ны);
честолю́бие славалю́бства, -ва 
неудовлетворённое честолю́бие незадаво́леная (ненато́леная) пра́гнасць да сла́вы (паша́ны);
обма́нутое честолю́бие няспра́ўджанае імкне́нне да сла́вы (паша́ны).
честь 
1. го́нар, -ру 
де́ло че́сти спра́ва го́нару;
заде́ть чью́-л. честь закрану́ць (абра́зіць) чый-не́будзь го́нар;
2. (самое драгоценное) го́нар, -ру 
э́тот студе́нт — честь на́шего институ́та гэ́ты студэ́нт — го́нар (го́рдасць) на́шага інстыту́та;
3. (почёт, уважение) паша́на, -ны 
быть в чести́ быць у паша́не;
э́то больша́я честь для меня́ гэ́та вялі́кі го́нар (паша́на, пава́га) для мяне́;
4. 
отдава́ть честь выка́зваць паша́ну;
во́инская честь вайско́вы го́нар;
◊
в честь (кого-, чего-л.) у го́нар (каго-, чаго-небудзь);
вы́йти с че́стью вы́йсці з го́нарам;
де́лать (сде́лать) честь а) рабі́ць (зрабі́ць) го́нар; б) (оказывать, оказать уважение) рабі́ць (зрабі́ць) ла́ску;
име́ть честь 
к че́сти (чьей-л.) на го́нар (каму-небудзь), на сла́ву (каму-небудзь);
пора́ и честь знать трэ́ба ме́ру ве́даць;
послу́шать че́стью паслу́хаць па-до́браму;
проси́ть че́стью прасі́ць па-до́браму;
по че́сти говоря́ пра́ўду (шчы́ра) ка́жучы;
счита́ть за честь мець за го́нар;
честь и ме́сто калі́ ла́ска, сяда́йце; паша́на і ме́сца;
честь че́стью як ма́е быць; як нале́жыць;
береги́ честь смо́лоду 
по труду́ и честь яка́я спра́ва, така́я і сла́ва; як дба́еш, то й пава́гу ма́еш.
чесуча́ 
чесучо́вый часучо́вы.
чета́ па́ра, -ры 
◊
не чета́ не раўня́, (не пара) не па́ра;
не тебе́ чета́ не табе́ раўня́.
четве́рг чацве́р, 
◊
по́сле до́ждичка в четве́рг на то́е ле́та, пасля́ абе́да, гэ́такаю паро́ю; за́ўтра ў ту́ю пару́, калі́ рак паляці́ць з вады́ ўгару́;