Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

чета́ па́ра, -ры ж.;

не чета́ не раўня́, (не пара) не па́ра;

не тебе́ чета́ не табе́ раўня́.

четве́рг чацве́р, род. чацвярга́ м.;

по́сле до́ждичка в четве́рг на то́е ле́та, пасля́ абе́да, гэ́такаю паро́ю; за́ўтра ў ту́ю пару́, калі́ рак паляці́ць з вады́ ўгару́;

четверго́вый чацвярго́вы.

четвере́ньки / на четвере́ньки разг. на кара́чкі;

на четвере́ньках разг. на кара́чках;

по́лзать на четвере́ньках по́ўзаць на кара́чках, по́ўзаць ра́кам, рачкава́ць.

четвери́к м.

1. (упряжка) уст. чацвяры́к, род. чацверыка́ м.; чацвярня́, -ні́ ж.;

2. (мера) чацвяры́к, род. чацверыка́ м.;

четверико́вый чацверыко́вы; см. четвери́к 2.

четвери́ть несов.

1. см. четвертова́ть;

2. (учетверять) уст. пачацвяра́ць.

четверно́й чацвярны́.

четверня́ ж., разг. чацвярня́, -ні́ ж., чацвяры́к, род. чацверыка́ м.

че́тверо сущ. мужского рода) чаты́ры, род. чатыро́х;

че́тверо солда́т чаты́ры салда́ты; сущ. мужского и женского рода, вместе взятыми, с сущ. среднего рода, с сущ., употребляющимися только во мн. числе, с сущ., обозначающими детей и детёнышей, с личными мест. мн. числа) чацвёра, род. чацвяры́х;

их бы́ло че́тверо — тро́е ребя́т и одна́ де́вушка іх было́ чацвёра — тры хло́пцы і адна́ дзяўчы́на;

в семье́ че́тверо дете́й у сям’і́ чацвёра дзяце́й;

че́тверо сане́й чацвёра сане́й.