Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

округля́ть несов., прям., перен. акругля́ць;

округля́ться возвр., страд. акругля́цца.

окружа́ть несов.

1. акружа́ць;

2. (располагаться вокруг) абкружа́ць;

окружа́ться страд. абкружа́цца;

окружа́ющее сущ. усё, што акружа́е; (окружение) акружэ́нне, -ння ср., навако́лле, -лля ср.; (окружающий мир) навако́льнае, -нага ср.;

окружа́ющие мн., сущ. навако́льныя, -ных, усе́, хто акружа́е;

окружа́ющий

1. прич. які́ (што) акружа́е, які́ (што) абкружа́е; см. окружа́ть;

2. прил. навако́льны;

окружа́ющий мир навако́льны свет;

окруже́нец разг. акружэ́нец, -нца м.;

окруже́ние

1. (действие) акружэ́нне, -ння ср.; абкружэ́нне, -ння ср.;

вы́рваться из окруже́ния воен. вы́рвацца з акружэ́ння;

2. (окружающая среда, обстановка) акружэ́нне, -ння ср., навако́лле, -лля ср.;

3. (обрамление) акружэ́нне, -ння ср.;

окружённый

1. акру́жаны;

2. абкру́жаны; см. окружи́ть;