окружа́ющий

1. прич. які́ (што) акружа́е, які́ (што) абкружа́е; см. окружа́ть;

2. прил. навако́льны;

окружа́ющий мир навако́льны свет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)