застраща́ть сов. застра́шыць, запужа́ць;
застра́щивание прост. застра́шванне, -ння ср., запу́жванне, -ння ср.;
застра́щивать несов., прост. застра́шваць, запу́жваць;
застра́щиваться страд., прост. застра́швацца, запу́жвацца.
застрева́ние
1. захраса́нне, -ння ср., завяза́нне, -ння ср.;
2. затры́мліванне, -ння ср.; мару́джанне, -ння ср., замару́джванне, -ння ср.; увяза́нне, -ння ср.; см. застрева́ть;
застрева́ть несов.
1. захраса́ць, засяда́ць, вя́знуць, завяза́ць;
2. перен., разг. (задерживаться) затры́млівацца, ба́віцца; (мешкать) мару́дзіць, замару́джваць; (оказываться в трудном положении) увяза́ць; см. застря́ть.
застрекота́ть сов. застраката́ць.
застре́л охот. застрэ́л, -лу м.;
застре́ленный застрэ́лены;
застрели́ть сов. застрэ́ліць;