Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

закрепи́ться замацава́цца;

верёвка закрепи́лась вяро́ўка замацава́лася;

отря́д закрепи́лся на опу́шке ле́са атра́д замацава́ўся на ўзле́ссі.

закре́пка ж., разг., см. закрепле́ние;

закрепле́ние

1. замацава́нне, -ння ср., замацо́ўванне, -ння ср.;

2. мед. скрапле́нне, -ння ср.;

закре́плённый

1. замацава́ны;

2. мед. скрэ́плены;

закрепля́ть несов.

1. в разн. знач. замацо́ўваць; см. закрепи́ть 1;

2. мед. скрапля́ць;

закрепля́ться

1. замацо́ўвацца; см. закрепи́ться;

2. мед. скрапля́цца;

3. страд. замацо́ўвацца; см. закрепля́ть 1;

закрепля́ющий

1. прич. які́ (што) замацо́ўвае; см. закрепля́ть 1;

2. прил., мед. скрапля́льны;

закрепля́ющее сре́дство скрапля́льны сро́дак.

закрепости́ть сов., ист. запрыго́ніць; (закабалить) заняво́ліць;

закрепости́ться запрыго́ніцца; заняво́ліцца;

закрепоща́ть несов. запрыго́ньваць; заняво́льваць;