Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а б в г д е ё и л м н о р у ы ю я

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ ю я

затенённый заце́нены;

затени́ть сов. зацяні́ць;

затени́ться зацяні́цца;

затеня́ть несов. зацяня́ць;

затеня́ться возвр., страд. зацяня́цца.

зате́плить сов., уст., обл. запалі́ць;

зате́плиться заце́пліцца, загарэ́цца.

за́тепло нареч., разг. за́цепла.

затереби́ть сов.

1. (начать теребить) зашмо́ргаць, пача́ць шмо́ргаць; пача́ць перабіра́ць; зату́заць, пача́ць ту́заць; затармасі́ць, пача́ць тармасі́ць; пача́ць скубці́; см. тереби́ть;

2. перен., разг. (замучить, теребя) зату́заць, затармасі́ць.

затере́ть сов., в разн. знач. заце́рці, мног. пазаціра́ць;

затере́ть пятно́ заце́рці пля́му;

су́дно затёрло льда́ми су́дна заце́рла лёдам;