Verbum

затвори́ть сов. зачыні́ць, мног. пазачыня́ць;

затвори́ться зачыні́цца, мног. пазачыня́цца.

затво́рка обл. за́саўка, -кі ж., за́шчапка, -кі ж.

затво́рник (отшельник) церк., перен. пустэ́льнік, -ка м.;

затво́рница пустэ́льніца, -цы ж.;

затво́рнический пустэ́льніцкі;

затво́рничество пустэ́льніцтва, -ва ср.

затворя́ть несов. зачыня́ць;

затворя́ться возвр., страд. зачыня́цца.

затева́ть несов. заду́мваць, выду́мваць, нава́жваць; (начинать) распачына́ць, пачына́ць; (устраивать) ла́дзіць, нала́джваць; см. зате́ять;