Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

засты́лость засты́ласць, -ці ж.;

засты́лый разг. засты́лы;

засты́ть сов., в разн. знач. засты́ць, мног. пазастыва́ць.

засуди́ть сов. засудзі́ць, мног. пазасу́джваць.

засуети́ться сов., разг.

1. (начать суетиться) замітусі́цца; (забегать) забе́гаць;

2. (устать от суеты) забе́гацца.

засу́женный засу́джаны;

засу́живать несов. засу́джваць;

засу́живаться страд. засу́джвацца.

засу́нутый засу́нуты, мног. пазасо́ўваны; запхну́ты, мног. пазапіха́ны;

засу́нуть сов. засу́нуць, мног. пазасо́ўваць; (запихнуть) запхну́ць, мног. пазапіха́ць, пазапі́хваць.