Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

заве́сить сов. заве́сіць, мног. пазаве́шваць, запя́ць, мног. пазапіна́ць;

заве́ситься заве́сіцца.

завести́ сов., в разн. знач. заве́сці, мног. пазаво́дзіць;

завести́ в лес заве́сці ў лес;

завести́ разгово́р заве́сці размо́ву;

завести́ часы́ заве́сці гадзі́ннік;

завести́ соба́ку заве́сці саба́ку;

завести́ но́вые поря́дки заве́сці но́выя пара́дкі;

завести́сь в разн. знач. заве́сціся, мног. пазаво́дзіцца;

в до́ме завели́сь мы́ши у ха́це завялі́ся мы́шы;

с пе́рвых дней у них завела́сь дру́жба з пе́ршых дзён у іх завяла́ся дру́жба;

мото́р завёлся мато́р завёўся.

заве́т запаве́т, -ту м.;

заве́тный запаве́тны.

заве́трие ср., разг. заці́шак, -шку м.

завечере́ть сов., безл. звечарэ́ць.

заве́шанный заве́шаны, мног. пазаве́шваны;

заве́шать сов. заве́шаць, мног. пазаве́шваць; см. заве́шиватьI.